Lokalizacja i informacja o miejsc ważnych dla Sądecczyzny znajdują się tutaj
Mija już ponad 80 lat odkąd w lasach Rdziostowa miały miejsce pierwsze egzekucje. Miejsce to należy do najważniejszych, które są związane z martyrologią Sądeczan. Ginęli tam członkowie ruchu oporu, więźniowie, zakładnicy, Żydzi. Gdyby drzewa mogły mówić opowiedziałyby nam wiele tragicznych historii.
Historia nut znalezionych w limanowskim fortepianie stała się inspiracją do przypomnienia dźwięków dawnej Limanowej.
Piotra Skargi 5 to jedna z niewielkich malowniczych kamieniczek centrum Nowego Sącza. Niegdyś znajdowała się na pograniczu dzielnicy żydowskiej i świata chrześcijan. Losy jej mieszkańców są bardzo ciekawe, zresztą podobnie jak cała kamienica.
Był poranek 30 kwietnia 1942 r. Jakub Muller wyszedł z mieszkania w getcie i zobaczył strużkę krwi płynącą po ulicy Kazimierza. To z drzwi wejściowych jednej z kamienic wypływała czerwona maź. W 2009 r. w miejscu, gdzie znajdowały się drzwi Jakub odsłonił pamiątkową tablicę.
Piękna secesyjna willa urzeka wieloma detalami architektonicznymi. Projekt Zenona Remiego może zachwycać nawet współczesnych sądeczan. Niezwykłe są także losy mieszkańców domu przy Żółkiewskiego 9.
Sądeckie Wólki (w początkach XX w. jeszcze Wulki) są niezwykłą dzielnicą, gdzie znajduje się wiele urokliwych zakątków. Szczególnie piękna jest ulica Łokietka, gdzie dawni mieszczanie wybudowali kilka ciekawych budynków. Jednym z nich jest wyjątkowej urody Willa Helena, która swym majestatem rozświetla środek uliczki. Kim była patronka domu Helena? Jaka historia kryje się za fasadą tego budynku?
Wielka miłość Berty i Stefana to gotowy filmowy scenariusz. Prości sądeczanie, podzieleni wyznaniem, razem przetrwali najgorszy czas okupacji. Stefan Mazur uratował swoją Bertę Korenman z piekła Holokaustu.
Przed wojną w okolicy ul. Dunajewskiego mieściło się kilka małych banków żydowskich. Gromadziły niewielki kapitał, bowiem podzieleni Żydzi nie chcieli ich konsolidować, woleli lokować pieniądze u zaufanych bankierów. W murach kamienicy przy Dunajewskiego 7 obracano całkiem sporym kapitałem.
Not much can be said about the history of the cemetery due to the lack of sources. It was probably established in the 19th century, which was the result of the dynamic demographic development of the Jewish community, whose increase in the record-breaking years 1886-1890 reached 181 people.
Kamienica przy ul. Lwowskiej 22 przed wojną była zamieszkana głównie przez Żydów. Dom o numerze 125 (numer konskrypcyjny) należał do najokazalszych i najwyższych w mieście. Dwa piętra posiadały nieliczne budynki.
