Przy ul. Jagiellońskiej 4 mieści się niepozorna kamieniczka, z którą jest nierozerwalnie związana historia kupieckiej rodziny Pennarów. Mało kto o niej dziś pamięta w Sączu. Tymczasem w okresie okupacji Pennarów spotkały wyjątkowo tragiczne wydarzenia.
Znana sądecka malarka zapisała chlubny epizod swojego życia w okresie II wojny światowej. Udzielając się w Radzie Głównej Opiekuńczej, stała się także jednym z filarów sądeckiej Żegoty.
110 lat temu w Nowym Sączu urodził się rabin naczelny Armii Andersa. Kim był Pinkas Rosengarten?
Był człowiekiem niezwykłym. Należał do tych ludzi, którzy łączą, nie rozumieją podziałów. W trzecią rocznicę śmierci Izaka Goldfingera wspomina Jadwiga Rogowska.
Wiosną 1941 r. w Nowym Sączu powstała Żegota. Połączyła ludzi wielu profesji i poglądów.
Wszyscy wiemy w Nowym Sączu, że Danutę Szaflarską i Zofię Rysiównę na deski „Sokoła” zaprowadził Bolesław Barbacki. Mało kto pamięta, że miłość do teatru zaszczepiła u nich Laura Eichhornowa.
Przed wojną, jadąc od Grybowa, mijaliśmy małe parterowe domki. Pod adresem "Lwowska 76" znajdowała się pierwsza wielka kamienica w Nowym Sączu. Jej mieszkańcy żyli na pograniczu Piekła i okolicznych wiosek. Dziś odnowiony budynek znowu jaśnieje blaskiem świetności.
Kamienica przy ul. Pijarskiej 17 nie zachwyca detalami architektonicznymi. Wygląda wręcz wyjątkowo skromnie. Jej historia - a właściwie jej lokatorów - jest dużo bardziej ciekawsza.
Na poddaszu kamienicy przy Lwowskiej 13, każdy skrawek ściany opowiada historię. Przez rok mieszkali tam Żydzi, później w sąsiedztwie zostali ulokowani esesmani, a na parterze swoją kwaterę mieli AK-owcy. To dom rodzinny Władysława Żaroffe - jedyny taki w Nowym Sączu.
Kiedy przed wojnami światowymi powstawała na Piekle apteka, nikt nawet nie przypuszczał, że nazwa „Pod Opatrznością” będzie trafiona w punkt. W czasie wojny miejsce stało się oazą nadziei dla mieszkańców getta.
